Se hai un bo compañeiro, un personaxe que se leva ben con todos, que a pesar de non xogar tanto como el desexaría nunca pon mala cara, ao que todos queremos e respetamos, ese é Currás. Porque é deses rapaces que, ademais, fai equipo. Está cando se precisa, cando as pintan máis negras, cando todo parece torto.
Pasou este domingo. Non había porteiro na Liga Galega Cadete, nada menos!!! Tranquilos, que está Currás. E todo o equipo e o público estivo con el, para apoialo. O seu labor podía ser mellor ou peor (digamos para a crónica deportiva que estivo perfecto, e só lle puideron meter un gol de penalti), pero iso quizais é o de menos. O de máis é o feito de enfundar as luvas, de recibir o brazalete de capitán, de estar presente cando e onde o equipo o necesitaba. O de máis é resucitar eses valores deportivos que ninguén pode esquecer. O do compañeirismo. O de ser un exemplo e pensar no equipo antes ca nun mesmo.
Para el foron as mellores ovacións da mañá no Manuel Anxo Cortizo e supoñemos que el mesmo sentiu esa elevada consideración que se lle ten cando os da grada o despedimos postos en pé. O aplauso era para todo o equipo, si, pero especialmente para Currás. Porque, realmente, foi a verdadeira estrela e demostrou algo máis que o feito de saber parar un balón.
Así pois, Chapeau para CURRI!!!!!
E chegou a Liga. CHERO foi cos xuvenís de Toño o sábado a Oroso e lesionouse de gravidade. Será baixa para certo tempo. Polo tanto non puido ir cos cadetes e en Orillamar xogou KEVIN , como é lóxico. 
Nesta semana DIEGO empeza a adestrar (por fin) e apúrase a ALEX para que traia a documentación canto antes. Pero sorpresa: un accidente laboral na casa fai que este cadete case non poida apoiar o pé, polo que 
